простак (м.)
Тие кљавкаат по тебе: селски Бугари, селски простаци, а ти не смееш да им вратиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Простак! “, помислува, но ништо не кажува, ами со неочекувана ведрина продолжува кон собата. ***
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во мене дреме простак кој се клешти на ова разбирање и бескрајно ја исмева интелигенцијата.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тогаш ѝ рекле: дотолку полошо; тогаш ти си коленичела пред некаков простак.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во тој миг сакав да го убијам тој невиден простак; во тој миг ми се згади и од Луција; веќе ништо не сакав, во мене имаше само гнев; тогаш, пред вратата, првпат помислив дека најдобро е да се замонашам, да си ги отсечам на еден симболички начин гениталиите поради кои страдав, да се самокастрирам, да ги оставам сите овие влекачи и инсекти околу мене да се плодат и да се размножуваат до бескрај; своите песни да му ги испејам на Бога, а не на лукава и притворна жена, или на некој дволичен Хор; сепак, чукнав уште еднаш, но тој поворно не одговараше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Простак”, си рече, „му било срам да дојде со цвеќе”.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ако некој простак однадвор сакал да ги види и да ужива во нивната мака, чуварите му го дозволувале тоа задоволство за малку пари, а понекогаш дури и замавнувале со камшик по телата на несреќниците, како во некаква циркуска претстава.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ќе ги проаѓавме како простак што проаѓа просјак на улица.
„Курвите на ѓаволот“
од Елена Велјановска
(2013)
Во пуста печалба беше замината речиси целата класно – географска структура на нацијата: здрави селски момци кои што во енклавата викана запад ги работеа најцрните работи, поосвестени луѓе кои не сакаа децата да им растат во земја која ја водат Тодоровци и Стојановци, а побогатите семејства кои го сметаа Стојан за неизделкан простак, ги испраќаа децата да студираат во странство, со тенеденција да останат таму да живеат.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
