придојде св.

придојде (св.)

Од темниот ходник придојде матна парталеста маса од затвореници, се збираше во средината на каушот, се брануваше, се растегнуваше возбудено.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кога го слушам дождот, ми придојдува да излезам и да наврнам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И тој придојден, до земањето државјанство се плеткаше во политиката и емигрантската организација, но беше среќен кога се ослободи од неа, за конечно да се определи за старите заборавени источни ракописи, да ги толкува нивните тајни, да трага по нивните клучеви.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Стандард било триесет ученици. Ѝ реков на директорката - сѐ што ќе придојде ќе прифатиме, па дури и повеќе од триесет. Согласни?“ „Така е!“ се согласија сите.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)