пригода (ж.)
Останаа да се дечкаат до некое време Перевци и Борисовци, додека најпосле пред зората не ги навали сонот да продремат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во тоа време, кога одеа да го собираат владичниот, грчките битолски владици, од страв од ајдути, а и за да го натераат народот да го плати данокот, одеа опкружени со големи тајфи составени од заптии и ѓакони, а Партениј, за оваа пригода, беше се зајакнал уште и со некои свои послушници.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Мајка ми забележа дека сум натажена: - Знаеш кога ќе го ставам? Во специјални пригоди.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Татко, во една пригода, ни рече дека во книгите се крие самата душа на тишината.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Во една пригода, му се пожали на Сокол Мечевски дека му треба вистинска лупа... Сокол Мечевски, на Татко, му ја подаруваше својата... Голема, јасновидна...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
„Тој црпи од талкачката енергија на градот“, ќе запише во една пригода Елизабета Шелева по повод „пешачката реторика“ (Марк Оже) на овој автор, „сродна на духовниот хоризонт на номадизмот“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во шега, во една пригода, ѝ беше рекол на Мајка дека во книгата си ја има вечноста.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во една пригода, таа дури и рече дека за трпеливост може да се смета самата душа, во неа се крие дури и клучот од рајските порти.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во вакви пригоди, или царуваше тишината или започнуваше одамна премолчуван разговор, со доволно напластени значења, за разврска, во свеста на обајцата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тој апсолутно се согласи со овие зборови и самиот ги повтори уште неколкупати во неколку пригоди.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Топлите зраци на сонцето дозволија да ја облечат во новото фустанче купено за таа пригода и во тон со него чорапчиња до коленцата и чевлички со ремче за полесно сама да ги закопчува.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Чувствувајќи грутка во грлото, Карер го врти погледот кон она што некогаш било еврејско гето на стариот Закинтос, потсетувајќи се на кажувањата на генерации и на официјалните хроники што неретко како татко на општината и самиот ги оживуваше во своите говори на градските собири одржувани по различни пригоди, од локалите до државните празници: дека Закинтос е остров на одамна воспоставена хармонија на сите негови жители: на православните Грци, италијанските католици и на Евреите, Закинтјаните со мојсеевска вероисповед.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но за тоа можеби во друга пригода.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Таа сигурно во својата меморија ја задржуваше повеста за времето на козите и прашањето за нејзината автентичност, но ја задржуваше и за други времиња, небаре да ферментира во нејзината свест и да ми ја изложи неочекувано во друга пригода и со сосем подруг контекст од очекуваниот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
У секоја пригода, а посебно на журките и забавите, сите се насмеани. Немаш ниеден мргуд околу себе.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Заради нив тој го научи сефардскиот, иако ритуалот во синагогата го врши на хебрејски јазик, а проповедите на англиски, кој и по толку децении го говори со заостаток од германскиот јазик и јидишот, еврејска варијанта на германскиот, во посебни пригоди знае да проговори и на ладино, јазикот на основачите на неговата синагога.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
И вие ова ќе го сторите во една среќна пригода ослободени од голема отуѓеност за време на еден престој во Франција, поточно во Прованса.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Без исклучок, сите, секогаш, и у секоја пригода ги споредуваат двете крајности и на тасот „Македонија“ дополнително ја товарат носталгијата. А како се дефинира таа?
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Во една пригода, верувајќи во својот предлог Арафат ќе истакне дека во рамките на движењето Фатах, Палестинците и еврејските сафарди, кои го сочинуваат мнозинството во Израел, и имаат многу заеднички обележја и би можеле среќно да живеат ослободени од ционизмот и арапскиот национализам Арафат набргу официјално ќе го напушти својот сон за создавање на една обединета и демократска држава, кога на 15 ноември 1988-та, во срцето на Њујорк, на Ист Ривер, пред двесте дипломати и други поканети ќе го заврши својот говор со зборовите, со стиховите на поетот Махмуд Дарвиш: Ви носам маслиново гранче и пушка на борец за слобода.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Или да отвори приватни гробишта за миленици, со капела во кои би се пуштале пригодни песни за една таква, тажна пригода, на пример песнички во кои се велича верноста на песот и милозвучниот глас на папагалчето, и би се раздавале коски и мешани зрна со сипа за душа.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
