пречека (св.)
Се надева, кутрата, пак да го пречека кога коњче ќе разигра стројно.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И место тебе, стрела албанска пречекувајќи, ко заштитник да паднев твој.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Рипнале сите просто и на врата в куќи го пречекале, сите плачејќи го избакнале и здраво и живо сториле, а Силјан им бакна на татка си и на мајка си десница и проштење им сака за клетвата што го втаса.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ах, проклет да е тој саат, си велел сам со себе Силјан, кога им грешив на мајка и на татка, да ме втаса ваква клетва, бев човек сега и да си ги пречекав сватовите, и јас да се веселам како сите што се на свадбава.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
46. Освен застапувањето за целоста на Турција, ова барање беше најжестоко пречекано од Организацијата.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
137. Таквиот обид на Партенија Зографски во 1857-1858 год. беше пречекан со остра реакција од бугарските национални дејци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кумот не е само за тоа да крсти, да венча, туку и да пречека, да угости, да дарува.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Го пречека шум од весели гласови и тврди удари на копачите.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Нѐ пречека силна светлост и шум на нејасни гласови.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На вратата пред дворот ме пречека сува жена со строга лисичја муцка, темно лице слично на земја.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Нѐ пречека чадлив воздух и пијана врева.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Крле беше станал од билото и ги пречека стоејќи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Знајш, дотко, кого го пречека на Врбица? — Кого? — Де погоди, ќе ти дада нешчо.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога таа го виде на портата, малку се израдува, но со влажни очи го пречека, оти братчето и го зедоа Бугарковци, та којзнае дали не ќе пропадне некаде патема.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Со бројаници в раце, станат на нозе, го пречека својот побратим Лумана.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
XIII Кога децата се вратија кај комитите,тие ги пречекаа како ништо да не било.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Го удри еднаш некаде по главата со раката замавта одопаку, го пречека на другата страна, Мирче падна на земја, а Луман тогаш, во мракот, не гледајќи каде и како, му зареди удари со нозе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Непознат снуждено седи дури го пречека зора, непознат слики нуди на сите в „Source" и „Flоra"! На булеварот Saint-Germain облачен, матен, зимен ден.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Кошницата со пргаво одобрување го пречека последниот извик.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Не сакам сега уште еднаш лагата да ме пречека од заседа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
