премине (св.)
А штом е така, комитетите од ироничен и пасивен однос кон новото течење ќе треба непосредно да преминат кон неговото поддржување.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој коренен преврат, ако станува постепено во текот на цели векови не е опасен, зашто едни делови од него се однесуваат за едни поколенија, други за други поколенија, така што едни делови преминуваат по наследство, како народно наследство, и само некои се нови.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако овие барања сретнат отпор од некоја од пропагандите, тогаш да се моли турската влада и големите сили да се оддалечат од Македонија деморализирувачките пропаганди, да се востанови Охридската архиепископија, во рацете на која ќе премине црковно-училишното дело за сите христијански народности во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Нејзе уште од мала ѝ е всадено чувство на стравопочит спрема чорбаџијата, повеќе на страв, отколку на почит, и тоа чувство ѝ преминало некако во навика, така што нејзиниот страв не е силен но затоа е постојан.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МАРА: Кинисувај, само со десната нога!... (Анѓеле кинисува, а Мара му фрла пченица преку главата и така излегуваат; при преминувањето преку прагот Анѓеле ја турнува стомната со вода, која се истурува, а која од порано е наместена.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Килерџиите прво го почестуваат кумот, старосватот, оти потоа преминуваат на другите.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
И ја те црна преминав, со страдна душа останав.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Валцерот зативнуваше, неочекувано да премине во војнички марш.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Уште рано премина и тој преку Црна на Чебренскиот Мост, каде што му излезе во пресрет поп Пејо со десетина вооружени момчиња од земската чета.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Овие го преминаа мостот, позастанаа на спротивниот крај, поразгледаа, наслушнаа та пак еден од прејдените викна:Теслуке јок кардашлар – сербес ѓеч”.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Неудрените и лесно удрени нададоа да бегаат надолу еден преку друг да го фатат мостот и да преминат отаде река.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Овие негови зборови преминаа како струја низ целата постројка.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Молневита студенина му преминува во телото. Побледнува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во приквечерината на овој непроменлив декор од агли и суви камени ѕидишта, бликаше оној огромен свет, полн со преживувања, личности, судири меѓу нив, дива гордост, свет што преминал во минатото, но што е така јасен и жив во неговата пламната глава.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Бесот премина во другите кауши. Кој, кого и зошто удираше во темнината? Глигор и Арсо тоа не можеа да го сфатат.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Преминуваа од една шума во друга.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не виде ли јунак Вардар да премине, Јане, Јане ле Бело грло!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Плашливо и несигурно почнаа едноподруго да преминуваат кон нас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Некаде, подолу, некои жетварки жнееја јачмен и пееја: „Горештина, омарнина веќе ми се здодеало“ Трајче требаше да мине преку мостот на реката Сатеска и да премине на другата страна кај Крива Воденица.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Беспомошно се погледнаа. Изразот на нивните лица полека почна да преминува во плачливост.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
