потрепери (св.)
Од косматите гради му се креваше пареа. Секој дел од телото му беше напрегнат и потреперуваше од силна возбуда.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Полетуваше по неа, полн со топлината на таа своја тивка игра, во која потреперуваше и некаков безшумен лет на преперуга, некакво бело танцување, и некаков безграничен устрем на галеб, во таа бес тежинска собраност на сѐ, што постоеше од него, само во тој поглед.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А уште веднаш по нивното стивнување над целата Бела Долина се надигна еден заеднички лелек од многу арамиски гладни завивања и заплисна со својот сплет, од кој како да потреперуваше целата Бела Долина, обиколена и гола. Сега Змејко можеше и да ги гледа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се будеше со вресок, испотен, со коленици што потреперуваат, мајсторите крај него си спиеја во онаа изгубена и за него веќе недостижна топлина на мирните постели и тој дури по подоста време, исправен на своето, легло, неприемчиво и змиско, немаше од кого друг ни да го крие освен од себе тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И како ја пееме Така обѕивава болка толку гласно Саноќ за да потреперуваат, сончогледите.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Тој шум, сред оваа неначната тишина, добиваше размери на експлозија и за сѐ живо, а притаено во долината, беше настан, беше напнување на слухот, потреперување на срцето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сето тоа беше толку мачно, и толку тажно и беше лицето, усните ѝ потреперуваа и ми се чинеше дека во секој момент ќе се расплаче.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Кога се покажаа ѕвездите и ветер кога подуна Како исчезнуваше гласот на младичот - Така две обетки некаде потреперуваа.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Некои урнатини, обраснато камење, оброчиште и еден темен напев што се издига во залезот: три жолти цветови, наведнати над каменот, секое нивно потреперување – некој потаен збор, се нишаат и се молат во летниот припек.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
И останале со положени дланки на плочите и со молитва од која само усните им потреперувале.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мраморните лакови на ноздрите ѝ потреперувале како на младо животно во сетилно претскажуваше на слатки можности што ги шепнува развигорот на будењето.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Можеби несвесно емитуваат сигнали, можеби потреперувањето на нивните мускули, по неколку светлосни години, ќе предизвика нежна вибрација на некоја друга планета.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Брадата од студот ѝ потреперува како да го воздржува липањето.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
При секое погледнување во тие белини, Богдан го обзема силна возбуда; по телото му врват благи трпки и му се искачуваат во главата; го чувствува движењето на крвта во него, а рачката од фанглата и мистријата му се навлажнуваат во рацете и потреперува.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Како е, потпрашуваше старата, а во гласот потреперуваше надевањето дека не е полошо од вчера.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Тој седеше сосем исправен во својот стол, додека неговите моќни гради се издигаа и потреперуваа како да му се противставуваат на удар на бран.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Светилката потреперуваше од променливиот напон и ги зумираше шарите на ѕидовите правени од маказарскиот уметник - големите лисја од јавор рамномерно поставени и осенчени во еднакви правоаголници.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И кога грееше и кога вееше Тој гол влегуваше во планината, ги ширеше рацете како гранки и веруваше дека еден ден сосема ќе се поистовети со стеблата, ќе потреперува и ќе размислува како нив.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Грбот ѝ беше како кадифе, ушната школка потреперуваше како веќе да го очекуваше неговото милување.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ме понесуваше таа сличност и забележував дека кога ќе се насмевнеа усните на некоја од жените и дундата ѝ се подоптегнуваше во должина, и во исто време се подрашируваше, потреперуваше.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
