потпраша (св.)
Прати ли некој човек да разбере, да а потпраша одоколу, ќе се маже ли или калуѓерица ќе седе?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Чатпат по некоја Толе им разбираше и точно разбра дека се веќе во друга држава, та го потпраша новиот патник што седна до нив и разбра дека навлегле во Србија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Кажи каков филм, а? - ме потпраша мајка ми неколку пати за тие два часа колку што траеше филмот.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Сите ли подеднакво ти се допаѓаат? - ме потпраша мајка ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Дедо Васја не го чу, а се плашеше да го потпраша уште еднаш.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но сега тука и таму можеше да се случи да минува низ салите и, вон правилата, да нѐ потпраша никого за нешто, за зачестеноста на кашлањето, на пример, или за температурата на цревото.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Диктатура на потсвеста, која е фатена таму каде што ни самата, можеби, да ја потпрашал некаков филозоф- планинар, не би признала дека сака да биде, за таква, крута и грчовита, историски да се претставува како некаков, не дај боже, сатрап.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Татко ми ме затекна така замислена и ме потпраша што мака имам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Авион да не возеа тие твоите? – го потпраша на шега татко ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Таа, значи, сосема поинаку ја оцени моја опседнатост со спомнатата игра.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Уште се работеше на зградата а таа влечеше малтер со една друга Егејка, исто, знаеше дека се почнуваа други згради подолу во бавчите и работа ќе има за неа сигурно до идната година, таа сепак појде до Трудот и потпраша за работа во Монополот, повикувајќи се на една белешка во која стоеше дека работела некое време во Монополот во Прилеп.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Сепак, чувствувајќи му се должен, како токму да му текна го потпраша: - Да немаш телефон? - Имам. како немам!
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не беше од оној тип луѓе постојано што говори и очекува другите само да го слушаат, ниту пак од оној тип само што слуша, а не отвора уста ни да потпраша ни пак да одговори.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се мислеше дали да потпраша некој од домаќините за пита пастрмајлија или барем за скара, но веднаш се предупреди дека веројатно во гратчево питите ги прават само наутро додека работат фурните, а скара секако има во некој ресторан, но недостапен за плитките џебови на актерите.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Значи, ти си тука дојден на семинар по метеорологија? - ме потпраша тетка ми, погледнувајќи го тетин ми со поглед кој велеше „ти реков дека е многу умен“.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
„Две стреи за главата на таткото?“ потпраша мајсторот, не разбирајќи.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
И тивко некој ќе потпраша – а паметиш ли? Паметам – одекнува тивок шепот...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Да сум помлад, кога ќе види дека сум однатре затворен, ќе помисли дека нешто добро ми се случува, ќе се насмевне и ќе си замине со намера следниот пат да се реши да ме потпраша зошто денски сум се заклучил одвнатре.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
