порта (ж.)
Околу патот е тесен. Големото портиште скрцна ко бикова рика.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
На твојата порта не ќе тропнат Албанци, кои бараат гозби и храна.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
16. Хајнрих Каличе тогаш беше австро-унгарски амбасадор при Високата порта во Цариград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
10. Турската влада /Високата порта/.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
12. По него промемориите од рускиот и од австро-унгарскиот пратеник до Портата13 и во Софија и писмото на англискиот министер-президент Балфур до кентерберискиот архиепископ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
МАРА: Вратава од одајчето и портата да не ги затвораш, вака ќе останат дури до вечер.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ако куќа не направив со високи шимшир порти, куќа цел свет братски ми е братски срце што отвора, срце - порта највисока, срце - куќа најширока.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Настанува гробна тишина. Пауза. Повторно чукање на портата).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: Блиску се. Ајде да побрзаме! (брзо се повлекуваат во куќата). (Пред портата шум и неразбирливи зборови.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ПАРЕ: Така, касмет, зарем за да не ни излезе некој лош збор. (Пак чукање на портата).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Бојана Жиовката излегла на портата да го побара Толета, и кога ја виде Доста. застана да се видат и полафат, почнувајќи прва: — Мори, каде вака, другачке, со вурката за поас?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Го заборави и патот покрај нашата порта.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дедот Петко слезе дури на портата од Илка. Слегувајќи, затропа со ластегарката и од дома дотрча невестата Митра.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- и излезе низ порти надвор.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Најпосле Бошко мина крај портата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тогаш Бошко Манев излезе на порта со својот побратим Лумана.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Крај портата две христови девици и два молитвеника. Две деца продаваат свеќи. Од олтарот: воскресение.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Не гледајќи во никого, го заобиколи Арса и појде кон ширум отворените порти на дворот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Го запре Стојана пред својата порта и почна сега да го гледа со други очи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Пред портата борбата не траеше малку. Аскерот се собра десет на еден бунтовник, та макар со скапи жртви, за неполни дваесет триесет минути веќе секој бунтовник имаше врз себе десет и петнаесет војници.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
