попадне (св.)
Таков утилитарен, тенденциозен и шпекулативен однос кон науката не е за одобрување и е причина и резултат на национален шовинизам, но последниов е резултат на тие историски прилики во кои попадна српството, особено по Берлинскиот договор.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во оваа група попадна и Ангеле Трајков, внучето на дедо Богдан, кого што татко му Трајко и мајка му Велика си го исплакаа и се задоволија со неговото сестриче близначе Анѓа и постарото братче Јована.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И сирото тркачко грло со куп ребра и една бела душа - си попаднало во нестарателски раце. „Твојата соба е поголема“ , шепнаа. „А утре ќе дојдеме и ќе го однесеме.“ „Кого?“ Го триеше со дланката темето и мислеше: брзо ми расте овесов на глава - треба утре да појдам на бричење. „Коњот“ , чу и се изненади.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Целата бавча покриена со дебел златест ќилим од попаднатите лисја од сниските крошни на овошките.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Србин како да се созеде од замисленоста во која беше попаднат. - Види, ама со диктат, - рече.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
— Значи, кој ќе ја извлече подолгата, подолг му бил животот, а кој ќе ја извлече покусата — покус, а?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Е, е! лели те најду и тебе, сега знам оти не су на лошо место попаднат — се успокои Толе наполно и продолжи да си живее со руса Миша во удобната квартирка близу до Јована и Неда.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Нешто ќе те прашам, бабо Право да ми кажиш...
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И само шушлакот шуми во тишината на зимата шушти легајќи по сувите лисја како да иде од некое друго време што повторно ќе попаѓа по тревата пресушена по виделото што се повлекува зад прозорците во топлината на пролетта.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Можеби требаше да запрам. Но, веќе бев попаднал во некое бунило.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Продолжив да ги сечам насреде и ги доисеков; од половина нагоре попаѓаа додека нозете продолжија да чекорат. Но само така ми се стори.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Надојдени матни води урнувале мост помеѓу два брега. Така и се случило Кара-Демир попаднал во некој дервишки ред да се боде со клинци и големи игли со диви молитви, како да се казнува за предавство кон исламот или кон долгогодишното пријателство.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Некои од луѓето ги ослободиле од јарем своите ѕевгари и веднаш попаѓале в длабок сон.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Чекај! Што е сега ова? Сум попаднал во црно. Возможно ли е тоа?
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Чудно е како пак и пак и сѐ уште попаѓам во состојби на размислување што, кога тоа ќе го сфатам, ме прави да се чуствувам толку бедно.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
„Не сакам да попаднам во некаква стапица!“ „Се плашиш од празниот град?“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Едно време сѐ попадна во ужасна збрка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Да?“ Мама погледа спроти масата што ја постави како некаква прекрасна сребрена стапица, чудесна јама со сосот од печено месо во која најпосле, како побеснет ѕвер од некои дамнешни времиња, фатен во јама со катран, можеби ќе попадне нејзиниот маж и ќе биде задржан во неа за да гледа низ решетките од јадеци, засекогаш на сигурно.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тој ја разбра алузијата: - Сите тие албански преродбеници, писатели, кои попаднале под декадентните западни шеми на образованието, во нашата земја каде што владее доктрината на социјалистичкиот реализам мораат да бидат подведени на строга ревизија, посебно во однос на нивните ставови кон религијата!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Еден ден - но „еден ден“ не беше вистинскиот израз; можеше исто така да биде на полноќ: еднаш - тој попадна во чудна, блажена мечта.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
