понуда (ж.)
19 Спаиите како спаии, не се вјасаа многу. Тие дојдоа и фатија ќатипи, ги испишаа снопјето и си отидоа назад во Прилеп, да ги чекаат селаните со понуда за откуп.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Неговата понуда ја сфаќам како крајна репресија, како посегнување по елементарно човеково право, но не смеам ни да гугнам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Профилот на политичката понуда искажан во партиските програми е директен одраз на политичките побарувања на избирачкото тело.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сакаа некаков „слободен пазар“, на којшто вредноста на стоката би се создавала кибернетички, преку понудата и побарувачката.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
И нејзината понуда тој веднаш и радосно ја прими.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Претпоставувам дека веќе имавте контакти со Холивуд, можеби дури и понуди по првиот успех во Америка со „Човекот што премногу знаеше”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Производството, понудата и продажбата на „hypertext reality“ опремата, на дигиталните информации ќе биде исто толку важно, колку и производството, понудата и продажбата на храна, метални и рачно изработени производи во феудализмот и продажбата на нафта, електрична енергија и земен гас во индустриското доба.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
- Понудата не ви е чесна, - отстапи еден чекор Пишпирик.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Нашата понуда е почесна од вашите муцки.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Со години веќе, тој има дадено постојана понуда дека секој што ќе му испрати по електронска пошта фотографија или автобиографски параграф напишан на рака и рачно адресирана коверта, за возврат ќе добие интерпретативен цртеж на сопствената џива.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сакале „слободен пазар“ на којшто вредноста на робата би се создавала кибернетички, низ понуда и побарувачка.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Пораки, понуди за женидба, 50.000 толари, ѓубре, костени, запалка, стари влезници, пари од различни земји, телефонски картици, начнати чоколади, бонбони, фотографии, телефонски броеви, веќе франкирани писма, очигледно уфрлени од луѓе коишто ги помешале поштенските сандачиња со оние белите.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Значи, и со бегол поглед може да се дојде до заклучок дека домашната „популарна ликовна уметност“ нема допирни точки со некои светски текови на популарноста, и тоа не само затоа што очевидно не произлегува од една развиена пазарна логика (според која навистина постои законот на понуда и побарувачка, а не само побарувачка), туку и затоа што не ги развива своите комуникациски обрасци (што сепак се случува во турбо-фолкот) и заостанува во непроменливоста на малограѓанскиот вкус (за секогаш детерминираните критериуми на „вредност“) и во парохијалниот аутизам (инцестуозна некомуникативност). Маргина 37 171
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Од тоа ја обзеде една замелушеност што ѝ ја помати сликата на сето она што се случуваше додека цврсто не заспа: колку и како не се знае, ама Чана ја раздели топлата чорба од петелот со по малку мевце во неа речиси на сите, ја туруваше во саани, во чинии, во месингани чапчиња, во мисури, никој не ја одби нејзината понуда, дури ни Геле Колишев, деверот на Богородица, ни таа, а нејзините синови ја пиеја како да е чај во големи звучни голтки, колку што се сеќава излезе и надвор во темницата, долу во подрумите и ги стоплила момите на Роса со што таа вратила како благодарност голем грст шеќер во коцки за внучињата на Петра, покрај нив, долу открила и други видеуца од свеќи, и ним им дала иако ѝ велеле дека тие се тука од одамна и дека сѐ имаат, дека не се гладни, дека не се мокри, само понадата на Чана никој немал срце да ја одбие.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Нема повеќе побарувачка, а ни понуда.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Која била вистинската причина Јенков да ја одбие оваа понуда никој не можеше да објасни.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Соочен со оваа несреќа Ролан Јаковлевич побрза да ја прифати понудата на Трајчеица да се зафати со полнење сода вода и газози, бидејќи покојниот Трајче Кусакатски имаше разработено дуќан за вакви производи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Сѐ може да се разреши: од холандската фирма „Филипс“ има понуда за модернизирање на мониторинг - мрежа, подвижна станица што моментално ги одредува штетните материи во воздухот, на секоја точка каде се движи станицата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Навистина беше штедра во понудата, особено по мажачката со Анатолиј, но во таа своја игра не би се рекло дека одеше докрај.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Му понуди убава плата, но Едо, колку понудата да му изгледаше привлечна не сакаше да се реши додека не се врати Марко.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
