полуден (прид.)
Настапија тешки часови. По цели дни таа плачеше, а пак јас како некој инквизитор полуден од љубомора - ја мачев, ја навредував и страдав заедно со неа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И така, во намисувања за деновите на пониженост и миговите на гордост заради тоа што се успеало да се опстане и да се пркоси на сѐ што било туѓо, немило и недраго, омразено и мрачно и што било судбина натурена со туѓа рака и волја, си тече животот во тесната котлинка меѓу коњушниците, подгниените бараки, трите казани, прашливото џаде, камионите што двапати на ден пренесуваат ранети и оздравеници, лелеците и тажалките, полудените, падавичарите и црневицата расплакана, болна од чемери и исчекување.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ќе си играл без свирка и тапани. Децата ќе викале: „Бегајте, иде свадбата на Караѓозо, бегајте, доаѓа лапнатиот, полудениот“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Сестра ми плачеше, занемена како полудена. Умирав од смеа.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
