полугласно (прил.)
Тогаш чу како оној што тропаше и поугласно викна: - Домаќине . . .
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Случајниот собир луѓе не му одговори и тој безволно и полугласно го повтори прашањето.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ми зборуваше полугласно, но доволно јасно за да слушне и некој непознат од групата: - Да не си изнемоштен од напорното патување низ татковината?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
АГРАМЕРИТЕ ЛЕТААТ ВО НЕБО „Пичка му мајчина“, мрмореше полугласно еден човек во трамвај длабоко воздивнувајќи при секоја пцост.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Ја имам слушнато како полугласно им зборува на цвеќињата, како ги допира тревите во Маврово и им се извинува што ги згазнала, ја имам видено како ноќе неподвижно гледа во ѕвездите, или „го пушта потокот да влезе во собата” доцна навечер кога сè е толку тивко, што во истиот миг кога ќе го отвори прозорецот, навистина се чини дека потокот сиот се втурнува внатре и продолжува да тече низ целата куќа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Сега тој мрмореше полугласно, како во себе да повторуваше лекција која подоцна требаше напамет и наглас да ја каже пред некој друг.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
На вратата се сврте уште еднаш и окара нешто полугласно.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Свест која си поигрува со својата перцепција?“ - реков полугласно, со чудно стравување во коските.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Пак ја местам во санката бледата, растреперена Надењка, пак летаме во страшната пропаст, пак ветерот фучи и лизгалките на санката треперат, и пак, кога санката најбрзо и шумно лета, јас велам полугласно: – Ве љубам, Надењка!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
А Кузе, кој стоеше на прагот, кога виде дека ја снема во темното сокаче што свртуваше лево, погледна на сите страни и тогаш со десната удри на лактот на левата рака и полугласно рече: - Е, на, шо ќе ме стрељаш, натемате...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
