покопа (св.)
Земи го дикелот и појди на крајното лозје, кај карпата да покопаш. Ама убаво, подлабоко. Што, не ти се оди?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
- Тие, - на брзина рече Проедросот, - ќе одат со Методија на она една педа нивче што го имам да покопаат малку компири, а јас, штом бидам готов, веднаш ќе им го однесам тескерето.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Било договарано да биде покопан на Пленпале, гробишта кадешто се покопуваат швајцарски значајни луѓе, но тоа не беше лесен потфат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Момчето коешто старецот го задуши бучно и помпезно го покопаа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
