подник м.

подник (м.)

Тој служи за подниците, а каде што семејството е многубројно и не ги збира сите да спијат по катиштата, им фрлаат по некое рогузинче на децата навечер за спиење, додека блиското семејство, мажот со жената, и по некое дете, спијат пак на рогузина и козинаво покровче, по катиштата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
18. На влезот седнал Војас од Кожанско и се топли на септемвриското сонце, небаре подник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)