поврзан (прид.)
- Чичко... Минуваат четирите чудно поврзани судбини.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Трите кругови копно на млаките беа поврзани со црни врвици, тоа беше дирата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На линијата на фронтот дење остануваа само стражари и извидници кои меѓусебно беа поврзани со систем на јажиња чие повелкување в лево и в десно одеше од војник на војник до последното каже кое го затресуваше ѕвонецот во штабната земуница до каде што доаѓаше телефонската врска.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Понекогаш се плашев да не ги заборавам нејзините црти, или и најмала подробност поврзана со неа.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
(Главната соба во куќата на Андреевиќ која е поврзана со три други соби и кујна. Димитрија седи во инвалидска количка. Чита весник. Марија седи на кревет. Гледа пред себе. Тишина. Пауза.)
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Речиси нема место кое не е поврзано со пат а сите тие се сливаат во главната магистрала која води или за Брисел или за Лиеж.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Бањскиот комплекс, кој се протега пред нас, е огромен, речиси готов, со неколку хотели, бањски центар, културен дом, а се меѓусебно поврзани со мостови, тунели.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Овде се издига нов Париз и овде се наоѓа, можеби, најмодерната станица на метрото, која е поврзана и со железничката станица.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Сите вулкани се поврзани меѓу себе долу под земјата, имаат свои патишта, свои коридори и отвори; местото на избувнувањето многупати го менуваат за да не го уништат само еден предел на земјава, за да не страдаат само едни исти луѓе.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Помалото внуче го вклучува струјното коло поврзано со кваката и милно прашува: - Молам? Дедото со врисок ја отвара вратата: - Ѓаволче!
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Задачата беше сложена – свирката од еден краток и еден долг тон молеше за неколку поврзани дејства: змиулчето требаше да го најде лулето, да го земе меѓу запчињата и да му го донесе.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
„Бој е судир на поголеми здружени единици за постигнување на одредена цел, поврзана со време и место“.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
За среќа и бабицата била со нас. Поврзана преку АФЖ.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Душата на животните е тесно поврзана со нивната физичка природа; таа е сврзана со материјата и не може самостојно да постои и делува; постои само додека постои животното, зашто тоа не е духовно битие како човекот; таа не може да господари со своето тело како душата на човекот; тие не се разумни суштества и не можат да мислат; тоа својство му е дадено само на човекот; тие имаат само сетилни нагони и инстинкти; а човекот, како мисловна природа, е свесен за себе си, мисли за вечноста, за бога, за својот живот, за своите постапки, и на тој начин го обновува своето постоење; има психички живот, а животните си остануваат онакви какви што се создадени - неразумни битија; движењата им се условени од надворешни и внатрешни влијанија и нагони кои произлегуваат од физичката потреба да се одржат себе си и своето потомство; немајќи разум, немаат ни апстрактни појмови: за добро, за лошо, за вистина, за убавина.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Волјата и заканите не се доволни: зарем е можно да се игнорираат прадедовските обичаи, еден модел на живеење којшто Отоманската Империја не успеа да го промени, скалата на вредности која се заснова како на вроденото искуство така и врз неразделно поврзаното суеверие?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Било да се поврзани генерално со авангардата или со нејзините манифестации какви што се надреализмот и експресионизмот, односите помеѓу танцот, индивидуалитетот и новите изразни форми (на ниво на текст или цртеж) се мошне видливи во романот...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со радиоврска беа поврзани со републичкото раководство сместено на падините на другиот поголем рид.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Марија „крената на облак“ е Богородица на Вознесението и, навистина, како во традиционалните иконографии поврзани со Вознесението на блажената Девица Марија, „Големото Стакло“ е поделено на два дела, земен и небески: на горната половина, облакот со трите квадрати (облакот на Светото Тројство), ја прифаќа “mariee” или “Marie”; на долната половина паралелопипедот во перспектива (во средината се наоѓа Марија која се вознесува), потсетува на празен саркофаг од сцената „Вознесението на Марија“, околу кој се собираат сите присутни.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Овој резултирачки имиџ има многу погрешни гледишта според кои „националното“ е цврсто поврзано со „институционалното“ .
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Киберпанкерите се разликуваат по тоа што се не само технолошки подготвени, туку во исто време се поврзани со реалноста и со она што се случува во културата.”
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
