пире (ср.)
И вика: пире, пире, пире, и ги фаќа една по една кокошките, ги коле. Фаќај, коли, фрлај. Куп.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јон зема секира и една рака пченка и почна да ги ваби: пире, пире, пире, ги ваби кокошките и која како дојди, фатија ја и пум со секирата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Разбра или не разбра, ќе ми вели. Ако не разбра, и тебе ќе ти речам: пире, пире, и ти ќе влезеш во купчено, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пире, пире, ќе дојде подобро време. И пак паѓаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пире, пире, им викаат Паун Радевски и Филип Хаџиевски, седнати во снегот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ручаме пире од грашок со месо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Инхерентната тишина е еквивалентна на одрекувањето на волјата. „Дремејќи млатам пире“.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
И побегна во куќа во која сѐ е од кеса, како супа од петел, пире од Маги, а за десерт – пудинг од ванила, од кеса, се разбира.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
