пешачи (несв.)
Долгото пешачење по градот и не се чувствува, зашто и понесувањето многубројни впечатоци од излозите, од знаменитостите, од убаво урбанистички решените скверови, алеи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
До селото пешачевме колку еден час и нешто згора.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Демократијата фино функционира во прединдустриското, орално општество во кое мажите пешачат или јаваат на коњ до центарот на селото каде што разговараат за проблемите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој е оддалечен од централното подрачје на градот - од најблиската железничка станица се пешачи петнаесетина минути, а влезницата чини 17,5 долари; на просечниот Јапонец, кој во уметнички музеј оди еднаш на две години, МОТ веројатно нема да му се види ни доволно евтин, ни доволно убедлив. 140 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Попријатно беше пешачењето до станицата Е1 чувствувајќи како дождот ја мие песокта од мојата коса и нозете, додека тој единствено се чувствуваше во препоните на кратките пантолони и со секој шмрк на чевлите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Цел свет го има пешачено и секогаш го пронаоѓаше мирисот мој та не сега!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Патролите, меѓутоа, не се појавија, а додека пешачеше од станицата претпазливо обѕрнувајќи се, се увери дека никој не го следи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Потоа се протна низ подотворената пола на портата, ја испешачи патеката до влезниот и се најде на терасата пред двокрилната дрвена врата на која беше одвај распознатлива некогашната сина боја на која некрологот поставен и тука делуваше како новина на куќата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Се очисти од правта, си ги истресе бечвите од пешачењето, со чувство за подготвување.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Сртовите да не нѐ изневерат
оти предолго пешачиме по нив
не за да им ја ублажиме стрмнината
но очите за да си ги тревожиме
со штотуку окутрени глетки
оние кои не го испуштаат првиот плач
на човек кој ќе блуди
оттогаш па натаму!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Од Елбасан патот нѐ однесе во Драч, во пристаништето. Пешачиме долж доковите, ги гледаме усидрените бродови.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
А пешачењето за него беше само начин да дојде до местото каде што колата беше паркирана.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И тргнавме. Одиме ние и одиме и некаде, ми се чини на половина пат, по неколку часови пешачење, нѐ фатија и назад во Браилово, во плевните.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
По половина час пешачење наместо ги вкопа остар глас на стража.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
