пецка несв.

пецка (несв.)

Комарците се нафрлаат како улиште и само те печкаат по лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ уште, мојата глава е сѐ уште обвиткана со врелата покривка на свиленото задоволство, која ме пецка и навистина уживам во музиката што ја прават возбудениот говор на луѓето и басот на хеви фанкот што оди.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)