пегла (ж.)
Го враќам минатото: провокаторот е закопан на многу места во куќава - дел во оние стари добри пегли со јагленово загревање, дел во радиотот чиј механизам го однесоа во вреќа црни и дрипави собирачи на старо железо, дел во дупката на подот во кој ја чував Неговата слика.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
СИМОН: Не смее. (На Вера) Да не си фатила пегла со рака. (На Стево.) Викни си ја Лиле нека ти пегла.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Го враќам минатото: провокаторот е закопан на многу места во куќата - дел од оние стари добри пегли со јагленосано загревање, дел од радиото чиј механизам го однесоа во вреќи црни и парталави собирачи на старо железо, дел во дупката на подот во која ја чував Неговата слика.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ја наполнила пеглата со жарје и ја мавта во воздухот, ја разгорува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се зближиле, значи, како што две млади жени можат да се зближат кога се тажни и осамени; едната, во очекување на парите од сладострастникот кој секој момент можел да наиде, втората, зафатена со белите чаршафи што мирисаат на сапун и веднаш се здрвуваат од штиракот штом ќе помине по нив врелината на пеглата ; почнале да си веруваат една на друга, да седат заедно кога се слободни, да се смеат, да плачат, - како сестри.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Еднаш Лена го видела дури да ја земе пеглата и да пегла кошула.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Диплома за пегла број 1, не ѝ доделувај.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
