патен (прид.)
Имаше на себе темно сив мантил и мала патна торба.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Во истиот момент тетка ми, со патната торба во рацете, истрча налутено од куќата и, без да се поздрави со мене и со Ели, излезе низ дворната врата.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
„Без патен налог и патна сметка - се слуша шегата - „такси-службата нема да го превезе дури ниту Дедо Мраз, кој во градот доаѓа еднаш во годината“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И навистина, глетката е импресивна: 16 блока со по 30 декари оранжериска површина, 8 котелни постројки, мазутно стопанство, широка патна мрежа и уште многу други објекти.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ми дадоа сува храна и патен билет: Потма — Алма Ата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Одете да се сликате, вели, за да ви дадеме документи и патни билети.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Покажете ги патните билети!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја испуштив патната торба и се здрвив. Тогаш се отвори земјата и пред да ме голтне со ѓонот в раце и главата крената горе кон мајсторот, убаво слушнав женски глас и стигнав уште да ја замислам жената како со распуштени коси седи на масичката под препарираната мечкина глава и неопитно липа во првата вдовичка ноќ. okno.mk 79 80 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Лиле ѝ подаде мала патна торба на Марија.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Тој го стави во џебот од патната торба.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Тетка ми Оце, Дена и јас се стискавме одзади, меѓу патните торби, кесиња со храна и играчките на Дена, и не ни беше којзнае колку удобно, ама ништо не можеше да ни го расипе доброто расположение.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Два железнички моста се прекинати, три километри железничка пруга е уништена, станиците кај Сливово - Ботун -Пиесицка 215 се уништени; петнаесет километри телефонска линија; еден патен мост е затворен со одрон од земја.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Едо наместо да ѝ одговори, се ведна кон својата патна торба и го приотвори патентот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Застана со колата под еден орев на средселото, ја потфати прирачната торба во којашто имаше пижами, две рала долна облека, еден џемпер за секој случај, две летни кошули, несесерот со нужните дрангулии, зелениот блок хартија и, се разбира, како што му беше препорачано, митото за Петра што неговата патна торба ја правеше значително потешка.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Само слушав. Слушав и не можев да се начудам тетка Боса каде заскитала да бара патни документи.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Инаку, личеше на дежурна чекална на автобуска станица, во која на едниот крај се издаваат патни билети додека на другиот е излезот кон перонот, а се затвораше само кога се метеше.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Светилката од крај патната бандера бледо го осветлува лицето на нашиот случајно сред соговорник.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Министерот за куродрвење во тој момент дебатираше со опозицискиот широкуран дали треба да се кастрат трошоците во образованието додека гуската од Битола го тестираше новиот римејл купен со парите од патните трошкови.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Зошто патните торби не ме асоцираат на патувања туку на заминувања засекогаш, а никој во мојот живот не заминал, не отпатувал... само побегнал?
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
