пастув (м.)
За’ржа и тој, врисна како пастув по кобила, носејќи ги двајцата низ стрмните урвини.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ѕидниот часовник – предел во кој се гледа пастувот од песните со рогови кога го корне крстот во полето.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ѕидниот часовник – предел во кој се гледа пастувот од песните со рогови кога го корне крстот во полето; лилјак кога прелетува некаде од кај амбарите; старец што му шепти во сонот на полноќното сонце; ноќта во која полка исчезнуваат буквите чиј глас од ѕид до ѕид, бие во крвта, скита низ иднината и застанува само ден-два по твоето заминување.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
За’ржа белиот пастув во дворот и од неговиот врисок Се занишаа стеблата, се вознемирија плодовите, Светнаа нејзините обетки и затреперија во ноќта Како две заумни ѕвезди.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Од далеку повторно ја гледа Аниса качена на коњ, на истиот коњ што е на сликата: силен бел пастув, влакното му светка на сонцето, се прелива, како скапоцен камен; гривната му се вее развиорена.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
А кога ќе го најдеа, бликаа од радост и го гушкаа, му се качуваа на рамењата и тој ги носеше како некој џин, како пастув.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
„Пред да ги спои Даниел речните брегови, Луда Река била како див пастув кој не дозволувал да биде оседлан.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Така купуваа станови и џипови па фрустрацијата од нудењето сексуални услуги на старите пастуви мораше некаде да ја истурат, а тоа најчесто беше преку незастанување на пешаците низ скотските улици.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Местото било дувло на добро ситуирани госпоѓи, кои давале многу парички за добар млад пастуф кој може да им исполни разноразни желби.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Девојки млади со пастуви стари љубовта тука се купува со пари на лудиот камен спремни да стапнат ја губат и честа за станче да лапнат
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Или дека водата „Пелистерка“ од 250 гр. за прскање на постелата е, за да ви тргне и малку е скапа, дека од Израел ја носиш, или уште од подалеку, ама гарантира дека од мртов коњ ќе го направи „пастув“ и дека ќе мораш полиција да викаш за да го симнат од тебе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Последните зборови на Рада уште повеќе го разбеснеа разочараниот пастув.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
