отпакува св.

отпакува (св.)

А таму, на контролната табла – остатоци од пречкртано ветување, отпакувано вон себе.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Така, четворицата се пославме покрај езерото среде ноќта на звукот од музиката и немирните бранови и чекавме тој да ја отпакува книшката.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)