онеспособен прид.
онеспособи св.

онеспособен (прид.)

Пред лицето на болката нема херои, нема херои, му се вртеше низ главата, додека се превиткуваше на подот, придржувајќи си ја бескорисно онеспособената рака.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знаете, така тврдат и најголемите психолози, дека кога сте онеспособени да се изразувате креативно (каков што е случајот со мене, затоа и ви се доверувам), вашата потисната, потенцијална енергија, ќе премине во кинетичко деструктивна.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)