омаен прид.
омае св.

омаен (прид.)

Сета сум омаена, омрлушена во снагата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ му се врти, а на оската од вртелешката стои омајниот насмев на убавата кукла на Добре, најдобриот човек на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Десетина дни Сликарот сликаше омаено, со голема творечка жед и незасит.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)