одгризе (св.)
Гризнав еднаш. Пола јазик ѝ одгризав на една.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Ми скурчи, ѝ одгризав уво. Цело. Се утепа од дерење. Како Ван Гог.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Сајм одгриза уште едно парче од темно-кафеавиот леб, брзо го проголта и продолжи: „Зарем не сфаќаш дека единствената цел на Новоговорот е да го стесни опсегот на мислата?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Другиот ден рекоа дека по изведбата на обредот на Луција ѝ се слошило, дека паднала во силни грчеви и дека едвај ја спасиле да не си го одгризе јазикот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
