оглуши св.

оглуши (св.)

Таа глувота чиниш го удри, чиниш го оглуши и него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Да броиме! Иху - иху! - Ајде, почнете. Само тихо, ме оглушивте...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Детето можело сосем да оглуши на левото уво...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Кого попрво да слушаш и кому да му одговориш кога те испогазуваат и те оглушуваат од сите страни!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Се оглушуваше на неговите планови да ги собере околу себе балканските држави, создавајќи Федерација, која подоцна полесно би ја покорил и завладеал.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Потемне народот, обневиди, се оглуши, се исуши.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)