обожувач м.

обожувач (м.)

На една меѓународна група обожувачи пред сѐ ѝ е драг како писател, како автор кому ниеден табу не му е свет и никаква опсценост премногу необична за да не може од неа да направи книжевност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ти си само минувач по небесниот друм обожувач и служител на каприцот на правта (Бидејќи и правта некогаш била човек).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Култот што неговите дворски шутови и поданици го гаеја беше на повисоко ниво и од обожувачите на телето во Египет.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)