обесвести (св.)
- Со кого? голтајќи ја плуканицата прашав. - Со мајка му на Исуса. Обесвестен е. Деца не пуштаат.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Ни-ри-ви-на, и се обесвестив. Кога ги отворив очите над мене стоеше мојата свршеница.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Човекот од патот ќе погледнеше во сенката и ќе се обесвестеше.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
- Сите останаа вкочанети и со отворени усти, а еден ни висок, ни кус, се обесвести од чудо.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Се обесвестив ли потоа или пак заспав, не знам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Здивот ми се скуси. Треперив. Можев и да се обесвестам.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Професорот ја крена раката. Како за отпоздрав, или како за обавестување дека е овде, дека пристигнал.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Токму тоа - реков, можеби по малку и гневен - не можам да сфатам: ме обавестуваш за смртта на нашиот пријател а ти си во толку добра кондиција и покрај лелекањето преку телефонот за обетките, облеката, шминката.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
