обвистини св.

обвистини (св.)

Зашто, само така полесно ќе биде и подобро ќе може целта да се обвистини: ударот да биде ненадеен и силен.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Но што вреди што им верував? Што се обвистини од она што пишува во нив?
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Ако се обвистини тоа, - рече Илко, - ќе се потврди она што го кажуваше мудрецот за моќта на сонот: тој велеше дека пет нешта на светот имаат шеесетинки: огнот медот, саботата, спиењето и сонот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И вистина, сонот на Богуле се обвистини: се обеси питропот Андро. Се возбуди селото.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тој проклет сон беше таков... Тој проклет сон се обвистини...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Се плашевме додека чунот се доближуваше до границата во езерото да не се обвистини легендата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Што е потивко: да се чека и сонува нешто што го нема и не се знае дали ќе дојде и дали ќе се обвистини и по крајот на сонот или да се исчезне еднаш засекогаш?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Така се обвистини приказната што со занес ни ја кажуваше нашиот другар, а во која ние не верувавме.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
24 Маглата се поткрева над котлините визијата станува стварност стравот се обвистинува: се наѕира клисура, амбис сур живописна урна серт рис се задава од сртовите како сираче, но отмен и дрско убав, би рекла смртно личен само ревот негов ни бие право в лице насекаде околу-наоколу мене и тебе, синко мој бие бијно, очебијно а сепак кревко небаре може да се сотре да се изгуби место нас со еден замав на главата со едно затнување на устата со еден потег на четката со мал премаз боја со нов слој малтер со обично будење од длабок сон ама будење нема, веќе нема назад и тебе те нема Младост моја само необичен сон, збор и допир само задоцнета потрага по изгубеното може да те оживее како свет - но литературен како сенка на сенката „што било, пак ќе биде“
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)