нужда (ж.)
Македонскиот народ не толку има нужда, барем сега-засега, за официјален јазик на мнозинството, за генерал-губернатор од народноста со мнозинство и за слободен печат, колку: за отстранување или парализирање на дејноста на националните и религиозните пропаганди; за отстранувањето на непријателството меѓу приврзаниците на разните национални и религиозни пропаганди; за отстранување на таа недоверба и обособеност што е сега меѓу македонската интелигенција воспитана во разни балкански државици и им служи на религиозно-националните пропаганди во Македонија; за официјално признавање на македонската народност и за внесување на името “Македонец” во нуфузите и во другите официјални документи на лицата од словенско потекло во Македонија; има нужда за земјиштен дел, како што на селаните им беше доделена земја при укинувањето на крепосништвото во Русија, Галиција и во др. земји.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И вистина, од нашето викање дека сме Бугари ние имавме право да очекуваме за нас добрини, а не зла: ние можевме да очекуваме од Бугарите поддржување на сите наши духовни нужди.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
14. “Владиното соопштение” изјавува оти руската влада ќе ги бара за Македонија оние реформи што се изработени во месец февруари од Зиновјев15 и Каличе16 и оти тие реформи се само почетокот и ќе бидат развиени понатаму сообразно со нуждите на жителството.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Секако на Мариовците ниту им текнуваше да ги нумерираат, ниту пак им беа потребни броеви, бидејќи сите в село лично се познаваа, та немаше нужда да се бараат по броеви.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Навистина, уште е рано, но, како што се вели, нужда закон менува: и тие со татко и нема да го чекаат Крлето осумнаесет и дваесет години да бреа по село, како што прават сиромашките ергени, ами ќе го наоглават уште на петнаесет шеснаесет години, да се отвори куќата и да има кој да му чини измет на татко ѝ и брат ѝ на Бисера.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ги служи човекот поарно од домаќинките дома, та дури и пари назаем им дава кога беа некои во нужда.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дење ораат, копаат, а кога стане нужда сите се на нога со оружје в раце. И не само тоа. Мошне се лукави.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А кога веќе во крајна нужда идеа ете вака, мнозина старци и по некое дете се собираа за да можат колку – толку да се заштитат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ете затоа овие селани ја дочекаа и пладнината, та како што бидува обично кога човек има нужда, почнаа да ја продаваат стоката пошто-зошто, само и само да однесат некој и друг грош в село и да ја свршат оваа важна селска работа со Селим-бег.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но не можев да се здржам, почувствував нужда да говорам пред него, да споделам, - да ми олекне...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Со рибарлак Андон се занимаваше само при крајна нужда.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
ЛУКОВ: Употребете ги во крајна нужда. (Се оддалечува.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Ние сме му сите познати и затоа нашата ролја во акцијава ќе се сведе да Ве помогнеме и да Ве заштитиме, се разбира ако стане нужда.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Горјан ја извади кожната торбичка и почна да пишува: „Драги Тале, ние сме засега добри, но имаме нужда од лекови и други материјали.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Во честарот, спружен на својата сива сакма, потпрен на десната рака, со кусата манлихера во левата, лежеше навален возрасен човек, на триесет до триесет и пет години.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На Катето од Стевана Толе не се задржа, бидејќи тоа веќе беше во бегови раце, та немаше нужда бегот да бара начини да го втерува во неговата мрежа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го запозна со сите и нагласи дека другаров нема нужда од материјална помош, но ќе треба да се прибере во Организацијата за да се исползува неговото име во општото дело.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тоа лето, по погубувањето на Арслан бега и дружината негова во Чепиговски Мртвици,Турците за прв и последен пат зедоа војници од христијаните во Потковицата. На тоа ги натера нуждата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
3. Вештите церковни, както потир и с его нужно е обраха; ризите свештенически украдоха и наконец нуждата наша не учи како от Ваше родољубие да просим.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Па од страв од самовилите, освен нив овчарите, уште само некоја куражна баба, ако ѝ беше таква нуждата, крајна, и ако можеше да јамчи за својата безгрешност, смееше да отиде таму.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
