нотен (прид.)
Јазикот на поетското писмо „За разлика од музичката писменост, вели О Мандељштам, од нотното писмо на пример, поетското писмо во значаен степен престставува голема белина, отсуството на многу знаци и забелешки кои се подразбираат и кои единствено го прават текстот сфатлив и законит.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Остави само лист хартија. Нотна. Беа напишани некои ноти,но инспекторот Фиданчо Голомешев, кој инаку силно го љубеше фолклорот, покрај сета волја, не можеше да го протолкува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Седнав до Соња. Столчето го доближив за да ѝ ја гледам нотната тетратка.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Соња се ведне да го сврти листот од нотната тетратка и ме допира со косата...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Саканите коњи галопираат по сребрената нотна долина.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Поп и џез музичарите несомнено на повеќе начини се поврзани со употребата на марихуаната верувајќи во значајните можности на оваа супстанца во подобрување на креативноста, изведувачките способности и способноста за импровизација, што е многу важно кога е во прашање џез музиката, којашто како музичка форма не е толку изведувачки ограничена во споредба со класичната музика, во која изведувачот мора стриктно да се држи до нотниот текст. 144 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Го преместуваше погледот од еден на друг како по нотна скала сѐ додека не го сретна студениот поглед на човекот во сина облека.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Црн лебед
„Признајте:
имате чувство на нелагодност
кога ќе ме здогледате
необичен, што од убост, што од суета
од таа метафизика на спиралата
нотниот клуч, змијата
- мене, бесрамно бел
- порив кон сакралното
неутешна жед за созерцание - езеро
милиони години сѐ тука, сѐ внатре
во времето, неизглаголена глоса
искубан крик!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Право да ви кажам: малку сум и лута на учителката по виолина која не ми кажа со време што да правам кога меѓу знаците на нотниот пулт ќе ми слета некоја волшебна птица сета расчучулигана и распавтана со многу стари песни што не ги знае ни татко ми.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Вака ми останува да свирам и пејам само за својата душа, а музичкиот талент и знаење ми стои скриен во нотните тетратки, без можност да ги чујат и некои други уши.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
