недоволен (прид.)
Најпосле најдолните, најочаените органи на српската пропаганда, родум Македонци, пак се полезни за Македонија: од нив се образува класа од недоволни од српската пропаганда за коишто нема пат кон Бугарите; тие ќе ја зголемат класата од националните сепаратисти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
„Двајца се недоволност, тројца се претовареност.“ Сега ја болеше вистината на Отец Симеон.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Тоа се должи на повеќе причини: на психичка напнатост, наследна особина, или недоволна развиеност на синапсот во мозокот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Леон Сомвил, белгиски книжевен теоретичар и критичар Романот Времето на козите потсетува на еден сѐ уште недоволно познат трагизам: нејзиниот превод беше неопходен.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во изборот на облиците на уметничкото изразување очигледно учествуваат некои други диспозициони фактори со психолошко потекло, сѐ уште недоволно познати, кои дрогата само ги енергизира или збогатува со нови содржини, олеснувајќи им на бројните несвесни содржини да допрат до оној дел на личноста, познат како Јас, од кој можат да бидат препознаени во симболична или конкретна форма. 156 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Просторот е недоволен да се потцртаат основните проблеми, и да се назначат главните струи, сепак, ако ништо повеќе, низ текстовите провејуваат некои од основните контроверзи на феминистичката филозофија: дали е воопшто можна и како?, може ли да се даде нов своевиден потстрек за решавање на философските “проблеми”?; во која мера е блиска со, и зависна од постмодернизмот, идеологијата, желбата за превласт.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во Велика Британија почна да се продава од 1992 година но, и покрај тоа што постоеја претпоставки дека ќе ја замени Екстази, очекувањата не се исполнија, можеби поради недоволните залихи.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
(16 Но дури и да ја прифатиме Дишановата хипотеза, сѐ уште можеме да чувствуваме потреба да ја доведеме во прашање вредноста и/или кредибилитетот на одредена интерпретација - особено ако имаме причина да се сомневаме во способноста на интерпретаторот да ги дешифрира фактите, или ако сметаме дека податоците што тој/таа ги има на располагање се неточни или недоволни. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 117
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали се чувствувам купен? Ни најмалку. Напротив, се чувствувам недоволно платен.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ова никако не значи дека Сорос и неговите центри (посебно неговите центри!) се филантропски творби што лебдат на десет центиметри од земјата; сигурно дека има (како и секаде каде што има доста пари и комплицирана човечка инфраструктура) некомпетентност, непрофесионалност, бирократизација, махинации, недоволна отвореност, недоволна информираност, мешање на државата...
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Освен пресудниот критериум, квалитетот на напишаното, т.е. уметничката кохеренција, важно ни беше да ја оцртаме токму комплексноста и, пак, различноста во писателските приоди кон тој кај нас недоволно развиен „жанр” на тнр. „урбана проза“.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Сепак, мојот оптимизам е недоволен за верба во исто толку брзата ликвидација на дефицитот од хартија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Иако веројатно секоја намера да се биде „транспарентен“ во тековното работење има свои граници (пристојноста и достоинството, да речеме, особено кога станува збор за не баш сјајни услови за работа, за не кој знае колку дарежлива финансиска помош и за недоволно развиените културни потреби на средината во која живееме; што сѐ сепак не нѐ спречува во ова списание да се вложуваме себеси), сепак ја бележиме оваа нотичка, делумно и како обврска кон нашиот долгогодишен спонзор, Сорос Фондацијата, чиишто правила и принципи (иако често недоследни, нејасни и без генерален концепт) имаат стремеж да чекорат кон чистите и етерични предели на тн. „транспарентност“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Теоријата на преведување е опремена, како што Попович докажа, да ја следи „нечистата“ игра на сите грешки, проблеми, незгоди, недоволности, разидувања, и разлики.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Винстон Смит, со брадата спуштена на градите за да се заштити од остриот ветер, се протна брзо низ стаклената врата на Станбената зграда Победа, но сепак недоволно брзо за да спречи еден вител од песочен прав да влезе заедно со него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во секој момент од животот на кој можеше јасно да се сети, никогаш немал доволно за јадење, никогаш немал чорапи или долни алишта што не беа полни со дупки, мебелот секогаш беше исчукан и расклатен, собите недоволно загреани, подземната железница претрупана, куќите се распаѓаа, лебот имаше темна боја, чајот беше реткост, кафето имаше вкус на помија, цигарите ги немаше доволно - ништо не беше ефтино и го немаше во доволни количества освен синтетичкиот џин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, сега гледам, работите стојат поинаку, бидејќи вредностите кои ги држеше тој пред себе како црковни табли, всушност ги доживуваше како товар што насилно му е натоварен, а за неговите кошули и за огнот в куќа и во нас, и уште за сандаците за замрзнување на кои им скапуваше газерот, за разглавените капаци на клозетските шолји, за штекерите без жица за вземјување, за цевките ф-15 за одвод на водата од машината за перење и бигорисаните цевки за довод на топлата вода, за недоволниот притисок на водата во бањата и преголемиот притисок во неговите уши, за лековите за детето што не можеа да се најдат на рецепт, а можеа да се најдат еди каде, на другиот крај од градот,
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Имаше дури и една архивска лупа што ја носеше дома и ја враќаше, но и нејзиниот диоптер стануваше недоволен.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Е едепсаз - неранимајко, бесрамник ексик - нецелосен, недоволен, остаток, недостиг, уште тој недостига
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Се разбира дека се плашев. Мразев да си го поарчам животот поради неконтролираното однесувње на своеволните и недоволно внимателни индивидуи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
