нација (ж.)
59. Зар е и возможно сега националното обединување на Македонците, кога во Македонија има многу, а не една националност, и кога нема една одделна македонска словенска нација?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И овде, кога зборува за социјализмот, тој ги има предвид пак само своите петербуршки колеги социјалисти што беа најблизу до руските социјалисти, кои пак, навистина, можеби поради позицијата на руската нација во руската држава, пројавуваа полн индиферентизам спрема националното прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Денеска околу 60% од европското население на Јужноафриканската Република се Бури што постепено се слеваат со Англичаните во една нација.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Лага е да сме Болгари, и Срби да сме, лага е, Македонци сме, народ сме, а денес веќе нација...
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Тешко е, мачно, страшно е туѓинец да си, гост да си, в својата земја таткова. Нација сме или не?
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Нема три Македонии, една е Македонија, и таа Македонија, досега разделуена од империалистите, има свој јазик, обичаи, економска поврзаност, историја, територија, ги има петте белега, и денес се оформуе в нова и млада нација.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Јужносрбијанци - да. Но македонска нација и проче - апсурд.
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Книги есеи - Записи за нацијата и литературата (1985), Нови записи (1989), Македонски дилеми (1992), Резиме за мојата генерација (1998), Болно племе (2000).
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Под небото сино комарци му ловела неговата нација, во барата имало вино за сето царство Бунефација.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Овде ги има од сите страни на светот, од сите раси и нации - од негри до Кинези; се слушаат најразлични светски јазици, иако насекаде ве следи францускиот, англискиот и германскиот јазик.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Еве ме во салата на некој парламент. Бугарскиот или грчкиот. Можеби српскиот. Не е лошо да е американскиот. Или Обединетите нации.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Всушност, тој застанува на една од страните во спорот меѓу двете идеи за нацијата кој по француската револуција ја подели европската мисла.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тагоре направил разлика помеѓу „народ“ и „нација“ која понатаму ја споредил со разликата меѓу природната (или социјална) личност - родителот, љубовникот, пријателот - и професионалната личност - доктор, војник, бизнисмен.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Привлекува внимание тоа што анализите на Тагоре за безличната, „апстрактна“ природа на колонијалната моќ не се одраз само на стекнатото искуство од другите колонизирани народи, туку тие исто така укажуваат на она што сѐ повеќе и повеќе станува генерално искуство за сите нас во државите со модерни нации.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Заверата е глобална и делува дифузно на сите фронтови, од Обединетите нации и НАТО Пактот, преку УНИЦЕФ и УНПРОФОР, до Ватикан и Масоните.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Во името на Земјината Влада ова го прогласувам за марсовска територија, што ќе им биде подеднакво поделена на зачленетите нации.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Нацијата претпоставува минато, но сепак со еден опиплив факт се сосредоточува во сегашноста: станува збор за прифаќањето, за јасно изразената желба да се продолжи заедничкиот живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Радикализирајќи ја тезата што Монтескје ја изнесе во Духот на законот („Многу нешта владеат со луѓето: поднебјето, верата, законите, начелата на владеењето, примерите од поминатите случки, обичаите и навиките, што сѐ влијае на општиот дух што оттаму произлегува“), Хердер тврди дека нациите на Земјата - како најбогатите така и оние најсиромашните - ги краси единствен и незаменлив начин на живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во заглавието на „Нова Македонија“ редовно треба да се објавува дното на табелата на нации што најмалку читаат, а тоа се, се знае, Албанија и Македонија.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Денес сè повеќе е загрозена идејата дека некоја нација постои и поради зачувувањето на различноста на планетава.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
