нафора (ж.)
Отиде дома со нафора... Ќе намине и кај нас...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
БОЖАНА: Земи си, синко, нафора. Денес сте му на господа помили.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
По првото иде второ, трето и така со ред. Петре веќе ги прибрал сите поскури и шишиња со вино во поповата торба што останале од нафората и причесната.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Односите со поп Спиро од неговото Полчиште не беа баш толку добри, бидејќи тој секогаш кога служеше во манастирот бараше од дедот Сталета да му плати цела бела меџудија, а врз тоа парите од молитви, крштења, пеанини и друта свештени работи не ги оставаше попот на манастирскиот диск, ами си ги прибираше во својот џеб, та дури и литургиите што ги носеа селаните за нафора си ги клаваше во торбата и им ги носеше дома, на попадијата и дечињата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Со скромниот џепарлак што понекогаш ќе се најдеше во завртената дланка на татко, а јас од неа го подигнував како нафора, можев да си приредам задоволство да имам книга само за мене.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
„Пред тоа ќе дојдеш в црква кај мене, нафора да примиш.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Тодора се премести тешко од нога на нога и намерно си ги избриша рацете од скуталето, кое малку и го поткрена, божем се готви за нафора, а попот тогаш ѝ го виде мевот што баеги се беше устремил нагоре.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Убавице, не заборавајте, убавината е нафора на животот“.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
По голготата што ја преживеа во изминатите месеци, оваа средба на Рада ѝ дојде како нафора по пост.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
