настроение (ср.)
Чалгијата молкна... Кога стигна на езерскиот брег, Панде осети како го обзема свечено, празнично настроение...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Нова година!... Салата шуми, кипи полна, преполна со слободно, незадржувано, весело настроение... Пука на сите маси: шишињата ги облива пена.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Почувствував мала непријатност, нешто се скрши во мене, убавото настроение исчезна. Зошто?
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Живото раскажување влеваше бодрина во настроението на Арсо и некоја убава топлинка струјкаше во неговото тело. ...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Вивнаа пламенчиња под жарот од сланината што почна да се топи, се рашири пријатна миризба, создавајќи во изѕемнатата душа на детето нишка од убаво настроение.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Од тоа се добива лошо настроение, си мислам, те тера да маваш, да се лутиш и да беснееш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Поради твоето настроение ми пропадна секаква желба да работам.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Мене ми беше чудно дека беше уште рано, но за нив тоа веќе не беше рано, туку напротив, денот веќе тргнал да се троши, и тоа, во овој случај, со настроение на лутина и напрегнатост.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кога тоа утро влегов во дворот на крајбрежниот манастир, заедно со колеги ликовни уметници, почувствував несетено спокојство, блажено настроение, кое, чинам, влезе во мене преку воздухот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тие денови стана една мала случка што придонесе, мислам, да се измени настроението на воспитачот во моја полза.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
И така, баш во тие денови, решителни за моите чевли, јас истапив пред литерарната дружина првпат со една песна, ноќна по настроение, во која сека од четирите строфи завршуваше со рефренот: „Оздола идат сејмени”.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој стануваше во моменти на обесно настроение, кога е важно не само да се надигра противникот, ами и да се напука.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Кога Татко ќе ѝ откриеше место на новата книга во библиотеката и кога ќе ја прочиташе на начин којшто веруваше дека е единствениот, во нашата куќа настапуваше тивко, празнично настроение.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
