намрштен (прид.)
Покрај него стоеше Митре намрштен, нешто го давеше.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ајде излегујте да не печите таму како риби на жар.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толку сум намрштен што е доволно само да се поместам врз радијаторот, но не се поместувам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Претседателот на Дисциплинската комисија не е пушач, има намрштено лице и видливо нестрплив поради што често го проверува времето на својот рачен часовник.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
- Зошто го удри Томе? - праша Ане, малку подналутена и намрштена.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Бане беше вцрвен и намрштен: Јас молчев и чувствував некаква кривица дека можеби заради мене, за кого се заложи, тој ги губи своите нови чевли.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Таа, намрштена, влегува во гардеробата како намќор и сѐ „испробава“, малку себе, малку фустаните, а најмногу неговите нерви.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Од едната страна на масата седеа намрштениот Бертран и Изабел, а од другата јас и Патрик.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Пред мене беше една намрштена жена.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
