назорум (прил.)
По нив, назорум гордо чекореше чичко Анѓеле и на рамото носеше две пушки.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
— Добро, — одговори Алекса, — иди по мене назорум, ќе те одведам — и тргнаа: Бајракот напред, Јован по него на десетина петнаесет чекори, убедени дека никој не ги виде.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Само заокружив назорум, назорум, како да демнам, а уште повеќе како да ме демнат.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
На стариот му заприлега тој како да е добар светец што слегол од иконостасот на некоја напуштена црква и назорум дошол и во неговиот двор.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
