наживо прил.

наживо (прил.)

- Наживо не бидувало да се плаче, Ѕвездо моја. А за она што си сонила не ми се тревожи.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Сите патишта ми биле препречени, мајко! - Знам - така било пишано - и на Ѕвезда моја, и на тебе - а од пишаното никогаш не можело да се избега - Знам, и тагата ти била чемерна - наживо жива рана те горела.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Во очите негови - мајка ја гледа ликата на Ѕвезда - како наживо ја гледа - светната - небаре ѝ го клава невестинскиот превез.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)