набута св.

набута (св.)

Прислужникот чичко Петре веројатно ѝ ја знаел маната: ѝ набута во устата коцки шеќер а потоа нѐ избрка надвор.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Нека ѝ ја набута целата маша во дупката од газот!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Дебели мажи набутале пури во пепелниците.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вас крајот на веков и оваа случајна промена на идеологиите дефинитивно ве претвори во карикатури и во „историски шљам“, па и ако набутате по некој милион марки под вашите перници, сеедно.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Зедов цела шницла и исто како претходниот ден ја набутав во уста и полуизџвакано ја изголтав.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)