морфологија (ж.)
Таа блискост на едно наречје се пројавува, од една страна, кон сите други македонски наречја во општите фонетски или звуковни, морфолошки или формени и лексички или зборовни особини; од друга страна, секое наречје е најблиско до неговите соседни наречја, имајќи со нив општи особини што се немаат во пооддалечените од него други наречја, и тоа западниот дел од наречјето е поблиско до неговиот западен сосед и со него тукуречи се слеваат, источниот до источниот итн. и така наречјата како да се врзани едно со друго како колцата во еден синџир.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа нашло одраз и во фонетиката и во морфологијата на јазикот во сп. „Вардар”, па затоа е дополнета и азбуката со уште една буква /a /, што ја употребува на местото на старата тврда носовка /?/, со факултативен изговор, според рефлексот во разните наши народни говори.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Идеите на дисперзија, дистрибуција и геолошка морфологија беа неговиот леб и путер. His gestalt of site was central.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Кога дилерот навистина умееше со нив, тогаш од морфологија бргу се преоѓаше на синтакса, па дури тогаш почнуваше вистинскиот пир.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Мислата како амајлија која ја води низ векот, животното искуство како мелодија која ја надополнува композицијата. (Дис)филхармонија на морфолошките истражувања, скрибомански пориви кои везат проникливи теми.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Климент Камилски ги следеше и другите научни дела на Андре Мазон од областа на славистиката, како на пример, Морфологијата на аспектите на рускиот глагол (1908), Граматика на чешкиот јазик (1921), Граматика на рускиот јазик (1943) и други.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
