монолитен прид.

монолитен (прид.)

Мојот кадровски придонес за монолитноста на нашата балканска држава очигледно не е мал.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Во земјата што се распукна се скрши и кичот, како дел од нејзината монолитна идеолошка стратегија: секоја страна од урнатините ги извлече соодветните делови и ги залепи во своите нови стратешки чудовишта.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
За прафашизмот индивидуите како индивидуи немаат никакви права, додека народот, напротив, е сфатен како квалитет, како монолитен ентитет кој ја изразува заедничката волја.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)