минорен прид.

минорен (прид.)

Па дури и кога стануваа незадоволни, што понекогаш се случуваше, нивното незадоволство не водеше никаде затоа што, онака без општи претстави, тие можеа да го сконцентрираат своето незадоволство само на минорни, поединечни неправди.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И гледајте, но не низ диоптријата на еден илузивен ум, погледнете подлабоко, поминете низ темниот тунел и во првиот зрак светлина пронајдете ја својата духовност, а фацијалниот израз е безначаен, минорен, обезбоен.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Уште во почетокот на војната Вашингтон бил запознаен со минорното значење на владите во емиграција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)