мина (ж.)
Во подножјето на Беласица ја извиваше веќе својата вита снага каналот, грмеа експлозиите на последните мини.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Смртта двапати мина крај мене, оче Симеоне.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Зашто ова попладне има прсти од блискост од свое в месо да ти се вовлече капнато да се протега под кожа во коски во сѐ што си и што не си. И не стој се искачи рекава го мина брегов ќе плисне врз тебе ти трчај да не те стигне сево попладне зад себе што го оставаш дур не го изгасне. Трчај гори попладнево.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
И позанимливи се од твоите списоци и печати.“ Очите на високата службеничка сонливо го гледаа кога мина крај неа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сврталиште на смртта и гробница на несреќници, - секавично му мина мислата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Така, брате! На добро тргна. Мина што помина недела или неполна недела, а шефот го гледа напорки.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се проѕеваше, а по целото тело му мина еден бран млака сонливост.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во учењето Гоце многу добро напредуваше. Не сети како годината мина.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Е, оваа голема мина ќе го дигне Алипашиниот мост во воздух - вели четвртиот работник.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Не мина долго, на Гоце раката му оздраве...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
На враќањето Трајче мина покрај Петкова Нива. Уште рано таму го отера и врза да пасе коњчето Дорчо.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Кога колоната врзана мина покрај Трајче, Ламбе кроце му мрдна на Трајчета со главата и му намигна со окото.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Трајче го мина мостот. Ушите го болеа и му бучеа.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Изутрина можеби ќе му сведочат некому дека полноќниот воз налетал на мина... Нека му е лесна земјата!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Мина ли беше? - се возбуди Танас. - Да. И тоа голема ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Бргу ќе им мине, како што ми мина и мене.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Тоа полека му мина во страст, во навика, па дедо му Димо, ценејќи ја и почитувајќи ја таа убава навика, се трудеше средната греда од таванот во тремот, секогаш да биде слободна.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И тие си ја вршеа совесно својата должност за да си ги запазат своите местенца во дуќаните, ако не сакаат да дупат мини во тунелите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Позадоцнеме десетина мина во Прилеп еден пазар лани. Не можеме да и продајме добиците.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Една приквечерина, додека го дишеа опојниот мирис на сеното, припиени еден до друг, некој мина крај кошарата и им свика: „Внимавајте, ќе го потпалите сеното...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
