лотка ж.

лотка (ж.)

Слепиот ѕид ја затвораше тесната улица - гол како крајбрежна студена карпа на која налетуваат слаби лотки, управувани од бури и виори.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Јас сум лотка, осудена на судир со непознатото.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Сена плиска под лотките леки...
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Жаклин беше лотка до половина потоната во морето на велеградската беда а јас стоев, ја гледав, ја слушав и чувствував дека полека полудувам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Овој занес соединуваше и по плажите, маслиновите и смоквините грмушки, по лозјата, во лотките, дури и по голиот крш.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Многу рибарски лотки се насобрани крај кејот и брегот. Сите се закотвени.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од внатрешната страна на ѕидот на лотката од стар весник пишува дека го убиле Троцки.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Дедо ти Ное го исфрлиле од ковчегот и си направил лотка од стар весник. Дај што ќе дадеш.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ја мајката, и тоа да не го пишува на внатрешната страна на ѕидот на лотката од стар весник?
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)