лиот (м.)
А научив и по тоа што на тој ден дома беше вистинска збркотница: уште во рани зори стануваше мајка ми, нѐ будеше сестра ми, мене, дедо ми и почнуваше она што севезден го проколнував: ги тресевме постелите, ја менуваме сламата од сламарниците, се пентаревме на столови и со метла мавтавме по ќошињата кинејќи ја пајажината, роневме пченка и толчевме исушени пиперки, ги вадевме добичињата да се топлат на сонце во дворот, трчавме по кокошките за да ја фатиме онаа што носеше јајца во туѓа плевна и на која дедо ми уште одвечер ќе ѝ донесеше пресуда зборувајќи дека такви лиоти не би требало да се држат дома.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Но студот лиотски гризе по коските и иглесто дупи со подноктица во нозете и рацете.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Кога рекоа да ја отворат портата, кучињата однатре се вдадоа како на лиот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ама волк не лежи и волк не напаѓа на несигурно, вели, ако е лиот ќе мрдне, ќе побегне, си мислам. 256
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Којзнае какви пилишта се овие, велам, лиоти, лилјаци ли се, велам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се капиме заедно со лиотите. Се прскаме, претаме, ко калуѓерици.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Можеби таа и од лиот е нападена. Ме разбра? - Добро,- рече Јоле, не свртувајќи се кон нас.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
ЛИОТ- диво животно, месојад што ги напаѓа домашните животни.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Валјата имал некој опасен загар што можел да намириса секаква трага од лиот или дивотина.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
