лие несв.
леен прид.

лие (несв.)

Зашто нејни стари очи врели с'лзи лијат?
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
И ви, гиздави момчета, Б'лгарчета градски, г'лтате ви думи, исто папагали, а не гледате как баба врели с'зли лиет.
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
И како заоѓа сонцето – така почнува да врне, лие врз книгата, ги брише буквите - не може да ги откорне крстовите.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Четврти предзнак Неж пречека тврдина камена, воздух ладен, вода бистра низ камења и водопади што лие, и монах чуден, кој роба долга мене ми даде, да скријам нозе и става вита.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)