лигави (несв.)
Виде лепливи, млечнобели дланки на полуголи и голи мадони, набабрени дојки од модро млеко, глиненоокерни, сиви, лигави скитници, колари, просјаци, снобови со гладни челусти, гладни грла, гладни очи, и беспризорни, и безработници, и провалници.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Пусти нека останат парите, налет нека се сторат, токо човекот да го куртулиме — се лигави Митра и си го претставува часот кога ќе го дочека светијованот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тропаа пополека или во налети по покривите од куќите, му отвораа поткожни дупки на езерото, ја раскашавија земјата, ја скиселија: замириса на комина, на гнилеж, на лигави кожи; го заборавија луѓето сонцето како изгледа, изгревот, залезот: темен почнуваше денот, темен звршуваше.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Вие сте фино возбуден и лесно возбудлив поет, со водени очиња подуени од книжевни пијанства, шетате навечер со рацете во џебови, свиркате, го дразните малото курче, умирате од убавина во догматски дремеж и во лигави рими и од совршено жабја перспектива, ни давате до знаење како се чувствувате и какви планови имате со светот.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
- Па не си венчан со гајдата, му велиме ние, а тој само липа, шмрка, се лигави.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тоа ме замижува, ми е незгодно што ме гледа и стенкам, опенам, се лигавам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Витомир витка цигара, ја лигави, ја залепува и ја става на уво.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Па јас, возач на десеттонец натоварен со топовски гранати, со илјадници фишеци, со нагазни, рачни противтенковски и што знам какви не други мини и гранати, да возам, да талкам од логор до логор, од болница до болница и да слушам како се лигави некоја заднинска гнида...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ме лигават дури под гуша.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јадеме, се лигавиме, ни се разлева сочната лубеница.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја лигави така Ники и испушта некои гласови, ко да рика елен, ко да лае лисица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само, - додаде тој потсмешливо - немој после да биде: мамо, тато, овие ме тепаа! Такви лигавења не поднесувам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Мене ми е мака до повраќање од тоа негово зелено лигавење, а тој смрди како гнила зелена дуња”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Брат ми ме креваше високо во рацете и кришум погледнуваше дали некој го гледа дека така „женкарски се лигави“ со родителите и со мене.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Барска птица што ја гаѓаат воздушни пушки и над која се лигават ловечки кучиња.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Деветте песа со обесени лигави муцки цивкале легнати околу костурот, пулејќи во ококорените очи на господарката.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ване, не како најтрезен колку како најприсебен, бидејќи повеќе отпиваше отколку што голташе од бинлакот, ги одвлечка полузаспани и полумортуси во шаторот, под уште топлите крила на импрегираното платно, и ги остави да грчат и да се лигават на сувата папрат врз која паѓаа од грутчестите душеци.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Еден будалетинка гледаше отстрана, се лигавеше и му командуваше на стројот работници, држејќи сокол на левиот лакот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Бошко обично ѝ седеше крај нозете, лигавејќи се од радост кога врз ѓерѓевот ќе се појавеше нешто познато.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Еве, за тебе најубавото, - и тука ме погледна, со носот покажувајќи ми накај мојата чинија каде што имаше мешавина од лигави и крцкави кожи на кокошки.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
