кусур (м.)
— Море го направи, Доле, кусур господ да ме направе, токо којзнае шо ќе речат виа орјатки — еснафките; којзнае дали не ќе ми се сторе некој ќодер на чупето, којзнае, само меѓу волку машки магарчиња едно женско дали не ќе ми го напаѓаат?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но за свадба не се фаќа кусур.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ќе дојдете и другпат, баму бељата! , — удри малку и на шега Јован.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се загнаа татко му и стрико му и го откинаа Муарема со многу извинувања „да не фаќа кусур на детето", бидејќи е лудо и аџамија, не знае што прави.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
МАТЕЈ: Низ оваа земја поминале Хуни, Готи и Варвари. Косата ли остана кусур?
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
- Што правите, вели брат ми. - Кусури, вели мајка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Влегуваме во продавница да купиме нешто, а таму ќе ни се случи да ни продадат нешто расипано, да ви закинат при мерењето, да не ни вратат кусур и - ете причини за лошо расположение.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Добро, рекла игуменијата. - Сепак, четириесет и кусур воденици се многу.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Потоа ние ќе враќаме кусур, секоја по еден стап по тој твој вошлив кожув.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Само ти умееш да поминеш низ животот со тоа твое иха-ха-ха а притоа да веруваш дека сите си ги засмеала и никој нема да ти земе за кусур.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Последниот муштерија, една таква брадлеста политичка фаца, му побара да му го врати вошливиот кусур од четири денари од стотка.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Кај Универзална, девојките се најдоа на тротоарот пред да стигне да им одговори со „догледање“, а пониската му викна на таксистот, кој сакаше да им врати кусур: Не треба. Награди што нѐ препознавте!
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ване немаше друго, освен да си помисли: кусур по кусур - учкур, учкур по учкур - ќурк, ќурк по ќурк - куќа: така се станува домаќин во сите времиња, така се станува домаќин и во сите невремиња.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
„Благодарам“, рече брзо, „само прости, за кусур ќе немам, ова се дувровнички пари.“ И се насмевна кротко.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Машала! Е, кога ќе се вратиш оттаму ќе имаш педесет и кусур. Тоа ли сакаш?“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не сте можеле да го почувствувате прикриениот шарм на живеење во спаваона со уште 20 и кусур мажи.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Гореименуванаа држава постоеше четириесет и кусур години.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Ѓоко и Лиле се среќни сопружници. Живеат во хармоничен брак дваесет и кусур години.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Том ги отчука петте долари на касата. „А кусурот?“ праша Френк.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ниту таа сама како пред четириесет и кусур години.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
