кускуле (м.)
- Кога би се редел прв, не би се подбивале со мене: - Ама Крали Марко! Кускуле...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И стопати речи ми - малечок, кускуле, глушец, мравче - што сакаш речи ми и илјадапати, ама Марко веќе не се тепа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Не го ни забележаа професорот, кој излезе од својата работна и лежачка просторија, како вратар на целата барака, и се претстави со сета своја должина како кускуле.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ма, јас сум кускуле спрема него.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Јас си мислев ќе речеш за кускулето што на човек не личи, ами каму на поп.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Високи, стројни, дури и кобилите опуљ вртеа, а камо ли моми... Мажи, а не како тебе, ебате, кускуле...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Не, малку ќе да е повисок од тебе. Спрема Ташко мој, ти си кускуле...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
