кука (несв.)
В сенчести гранчиња тука кукајца се вести штом пролет ќе наближи само, таговно в пресрет и кука.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И мајка над синот, и жена над мажот ќе кука, ќе го оплакува мрачно . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ајде, најди во себе некоја здрава жиличка пушти напролет некое листенце, па ќе долета кукавичката, ќе слета на тебе, и ајде - кукавица кука на зелена бука!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
21. КУКАВИЦАТА КУКА ОТИ СВОЕ ГНЕЗДО НЕМА - а човекот, да не биде тратен, залче леб апне и се втурнува во полето дрва и кал да зема па такво гнездо, кукавичино, да направи запне...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Кука дење, кука ноќе и гледа кому ќе му ги поттури своите кукавичиња.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Вели: „За криви колца не треба прав пат“ , велеше Лазор Ночески и ние, седевме ден-два ебали го, може и повеќе да седевме во Варна и после нѐ собраа меѓу пушки со штикови и нѐ водат на воз, а Стеван Докуз уште пред вагонот почна да кука, спомнува жена, деца, куќа, јас го тргам за ракав, да молчи оти со кукањето може да помислат дека вистина нешто криеме и за која странска сила го криеме, и Стеван Докуз ќе се штрекне на тоа, ама пак ќе заборави и пак ќе закука и јас ќе го држам за рака, ќе го шибам в слабина, ќе го штипам и тој пак ќе замолчи и нѐ товараат во еден вагон за добиток ли, за пошта ли, за жито ли, нѐ пикнаа во вагонот, нѐ настегаа в шише и ајде за Софија
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Му викам, а тој не ми се одзива, не го слуша кукањето мое.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некоја кукавица, во кукањето, проговорила.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зар во Азија сега ќе кукаме, велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Надвор прпаат прлици, кукаат кукавици, пеат славејчиња, сета природа е будна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но нашево пеење е кукање, ќе речат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Писна Ленка ја фрли мотиката, па кога легна на земји да вришти, да кука...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
